Мавлид ҳақида мулоҳазалар-2

Ҳаммамизга таниш бўлган fiqh.uz сайтида "Мавлид ҳақида мулоҳазалар” номли мақолага кўзингиз тушган бўлса керак. Ушбу мақолада мавлид яъни Пайғамбар с.а.в. туғилган кунларини нишонлашнинг қанчалик яхши эканлигини мақтаб, бу бидъат амалини қилишга мусулмонларни тарғиб қилинган. Ҳаммасидан қизиғи бу маросимни қўллаган барча олимлар унинг бидъатлигини тан олганлар, лекин шундай бўлса ҳам уни нишонлаганлар учун ҳисобсиз ажрлар “ваъда” қилганлар. Масалан

Маъруф ал-Кархий раҳматуллоҳи алайҳи деганлар: “Ким Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг мавлидларини ўқитиш учун таом ҳозирласа, дўстларни жамъ қилиб, Пайғамбар алайҳиссаломнинг мавлидларини улуғласа, қиёматда Пайғамбарлар қаторида, сафида ҳашр қилинади”.

Имом ал-Ёфиъий раҳматуллоҳи алайҳи деганлар: “Ким Пайғамбар алайҳиссаломнинг мавлидига жамъ бўлса, таомлар ҳозирлаб, Пайғамбар алайҳиссаломнинг мавлидларининг ўқилишига сабабчи бўлса, қиёмат кунида Аллоҳ таоло уни сиддиқлар, шаҳидлар ва солиҳлар билан бирга қилади ва жаннатга киритади”.

Одатда бундай вадаъаларни Қуръони карим оятларида ёки Пайғамбаримиз с.а.в. орқали фақатгина Аллоҳ таоло бериши мумкин. Қизиқ бу олимлар Қуръон ва ҳадисда йўқ ажрларни ваъда қилишга қўрқишмасмикин? Қиёмат кунида уларга ишониб йўлдан адашган бандаларга Аллоҳнинг олдида нима деб жавоб беришаркин?

Ҳаммасидан ачинарлиси бу бидъатнинг Диний бошқарма сайтида пайдо бўлиб у томонидан қаттиқ қувватланиши, мавлидга бағишланган турли хил танловлар ўтказилиши, шахримиз масжидларида шу кунда ҳар ҳил исломда йўқ бўлган маросимларнинг ўтказилиши.

Энг қизиғи мақола Мавлид ўтказишнинг нотўғри эканлигини тасдиқловчи оятлар билан бошланади:

“Сен: «Агар Аллоҳга муҳаббат қилсангиз, бас, менга эргашинг. Аллоҳ сизга муҳаббат қилади ва сизларни гуноҳларингизни мағфират қилади», деб айт. Аллоҳга ва Расулга итоат қилинг. Бас, агар ортга қайтсангиз, Аллоҳ, албатта, кофирларга муҳаббат қилмас.” (Оли Имрон, 31-32)

Яъни Аллоҳ таоло олдин муҳаббат қилишни буюради, кейин эса бу муҳаббат нимада намоён бўлишини тушунтириб “Аллоҳга ва Расулига итоат қилинг” дейди. Демак Аллоҳга ва Унинг Расулига муҳаббатимизни уларга итоат қилиш орқали кўрсатишимиз керак экан. Пайғамбар с.а.в. туғилган кунини нишонлаш билан эмас, ўша куни қул ушлашиб саловот айтиш билан эмас, мавлид муносабати билан ҳар хир йиғинлар ўтказиш билан эмас, бир сўз билан айтганда бидъатга берилиш билан эмас балки “Аллоҳга ва Расулга итоат этиш” билан экан.

Айтингчи Аллоҳ бизга мавлид нишонлашни буюрдими? Расулаллоҳ с.а.в. бу ишни қилдиларми? Пайғамбаримиз с.а.в.  га энг яқин бўлган у учун жонини фидо қилишга тайёр бўлган Абу Бакр Сиддиқдек (р.а.) зот мавлид нишонладиларми? Мавлид учун шундай катта ажрлар бор экан нима учун 12 йил ҳалифалик қилган Умар р.а. ёки Усмон р.а. буни жорий қилмадилар? Пайғамбиримизнинг куёвлари Али р.а. ёки набиралари имом Ҳасан ва Ҳусайнлар мавлид нишонлармидилар? Биронта саҳоба ёки тобеинлардан бирортаси шундай қилгани ҳақида ҳадислар борми? Албатта ЙЎҚ. Ўйлайсизки улар Расулаллоҳ с.а.в. ни севишмаганми? Ёки уларга ажр керак эмасмиди?

Абдуллоҳ р.а.дан ривоят қилинган ҳадисда Расулаллоҳ с.а.в. “Одамларнинг энг яхшиси менга замондош бўлганларидир, сўнг улардан кейингилари, сўнг улардан кейингилари. Кейин шундай бир қавмлар келадики, уларнинг гувоҳликлари қасамларидан ва қасамлари гувоҳликларидан олдинда бўлади” деб марҳамат қилганлар (Бухорий ривояти). 

Яъни бу инсонлар одамларнинг энг зўрлари бўлишган, улар қилган амаллар биз учун ўрнак бўлиши керак. Нима учун энди биз Расулаллоҳ с.а.в., саҳобалар ва тобеинлар ҳам қилмаган бидъатни қилиш билан ажр қидиришимиз керак? Ажрга эришишнинг бошқа йўллари қолмадими?

Шундай “зўр” маросимимиз бор экан нима учун Имом Аъзам Абу Ҳанифа, Молик, Аҳмад ва Шофеий р.а. лар бу ҳақида бир оғиз гап атймадилар?

Бу маросим учун шунча катта ажрлар берилар экан нима учун Расулаллоҳ с.а.в. бизга у ҳақида ҳабар бермадилар? Аксинча Ибн Аббос Умар р.а. дан ривоят қилинган ҳадисда у зот “Насоролар Марям ўғлини ҳаддан зиёда мақтаганлари каби мени ортиқча мадҳ қилманглар” деб айтдилар (Бухорий ривояти).

Мавлид ан-Набавийни бидъат-ҳасана, уни қилганларга катта савоблар бор дейдиганларга эса Расулаллоҳ с.а.в. нинг қуйидаги ҳадислари билан жавоб қиламиз: “Бизнинг ишимиздан бўлмаган бир ишни қилган кимсанинг бу иши рад қилинади (номақбулдир)”  (Имом Муслим ривоятлари).

Бошқа ҳадисда эса Расулаллоҳ с.а.в. “Сўзларнинг энг тўғриси Аллоҳнинг китоби ва йўлларнинг энг яхшиси Муҳаммад саллаллоху алайхи ва саллам йўлларидир. Ишларнинг энг ёмони динда пайдо қилинган янгиликлар бўлади. Хар бир пайдо қилинган янгилик бидъат, хар бир бидъат залолат-адашиш ва хар бир залолат дўзахдадир” (Имом Муслим ва Насаий ривоятлари).

Сўзимиз оҳирида Ислом.уз сайтида келтирилган Шайх Ал-Албоний ва мавлидни нишонлаш тарафдори бўлган киши ўртасидаги баҳсни ўқиб чиқишни тавсия қиламиз.

Аллоҳ барчамизни бидаътлардан сақласин ва Расулаллоҳ с.а.в. суннатларига амал қилишда собитқадам қилсин. Амийн.