Қиёмат аломатлари. 1-қисм

Ҳаммамизга маълумки ҳар бир ўзини мусулмон деб санаган киши қиёмат кунига иймон келтириши фарздир. Бу кунга иймон келтириш Ислом рукнларидан биридир.

Аллоҳ таоло Қуръони каримда "Яхшилик юзингизни машриқ ёки мағриб томонга буришингизда эмас. Лекин яхшилик ким Аллоҳга, охират кунига, фаришталарга, китобга, Пайғамбарларга иймон келтирса ... ", деб айтади (Бақара, 177).

Расулаллоҳ с.а.в. хам иймон хақида савол берган Жаброил алайҳиссаломга "«(Иймон): - Аллоҳ таъолога, Унинг фаришталари, китоблари, пайғамбарлари, охират куни хамда тақдирнинг яхши ва ёмонига ишонишингиздир», деганлар (Имом Муслим ривояти).

Бу кунга иймон келтирганлар ўз ҳавои-нафсининг қули бўлиб бойлик, мол-дунё, обрў орттиришга эмас балки ана шу ваъда қилинган кун келгунга қадар имконияти борича кўпроқ яхши ва савобли амаллар, гўзал ибодатлар қилишга, қилган гуноҳлари учун Аллоҳ таолодан мағфират сўраб тавба қилишга, ҳаракат қилади. Аллоҳ таоло Қуръони каримда марҳамат қилиб айтади: "Роббингизнинг мағфиратига ва Аллоҳга ҳамда Унинг Пайғамбарларига иймон келтирганлар учун тайёрланган, кенглиги осмону ернинг кенглигича бўлган жаннатга мусобақалашинг. Ана ўша Аллоҳнинг фазли. Кимга хоҳласа беради, Аллоҳ улуғ фазл эгасидир" (Ҳадид, 21)

Оҳират кунига иймон келтирмаганлар эса фисқу-фасодга берилиб, таназзулга юз тутадилар. Ўлганидан сўнг қилган гуноҳларига яраша жазо олишига ишонмаган одамдан яхшилик кутиб бўладими? Ҳалқимиз айтганидек "Аллоҳдан қўрқмаган, бандасидан қўрқармиди". Бундай одамлар охиратини обод қилишни эмас балки бу фоний дунёда мазза қилиб, роҳатланиб яшаб қолишни ҳоҳлайдилар ва бу мақсадларига эриши учун жиноят ва гуноҳлардан, разиллик ва ифлосликдан ҳам тап тортишмайди. Аллоҳ таоло ана шундай қиёмат бўлишига иномайдиган ёки қиёматгача ҳали узоқ деб санайдиган кимсаларга қарата: «Албатта, улар у(қиёмат)ни узоқ деб биладир. Ва Биз уни жуда яқин, деб билурмиз. У кунда осмон худди қора мой қолдиқларига ўхшаб қоладир. Ва тоғлар худди титилган жунга ўхшаб қоладир. Ва яқин дўст ўз дўстидан сўрамайдир. Уларни кўриб турадирлар. Гуноҳкор ўша кун азобидан қутулиш учун ўз болаларини ҳам, Ва хотинини ва ака-укасини ҳам, Ва уни ўзига олган қабиласини ҳам, Ва ер юзидаги жамийки кимсаларни ҳам фидо қилишни, сўнгра ўзи нажот топишни истайдир», деб марҳамат қилади (Маориж, 6-14) .

Бу куннинг дахшатлари хақида Аллоҳ таоло Ҳаж сурасида "Эй одамлар! Роббингиздан қўрқинг! Албатта, (қиёмат) соати зилзиласи улкан нарсадир. Уни кўрадиган кунингизда, ҳар бир эмизувчи ўзи эмизаётган нарсасини унутар. Ҳар бир ҳомиладор ҳомиласини ташлар. Одамларни маст ҳолда кўрарсан. Ҳолбуки, улар маст эмас. Лекин Аллоҳнинг азоби шиддатлидир", деб айтади (Ҳаж, 1-2).

Қиёмат хақида барча пайғамбарлар ўз қавмларини огоҳлантирганлар. Нух алайхиссалом ўз қавмига қарата "Ва Аллоҳ сизларни ердан ўстириб чиқарадир. Сўнгра сизларни унга қайтариб, яна чиқарадир" деб айтган бўлса (Нуҳ 17-18), Иброҳим алайҳиссалом эса "Албатта, Роббул Оламийндан бошқа уларнинг барчаси менга душмандир. У мени яратган зотдир. Бас, мени ҳидоят қиладиган ҳам Унинг Ўзи. Ва мени таомлантирадиган ва суғорадиган ҳам Унинг Ўзи. Бемор бўлганимда менга шифо берадиган ҳам Унинг Ўзи. Мени ўлдирадиган, сўнгра тирилтирадиган ҳам Унинг Ўзи. Ва менинг хатоимни қиёмат куни мағфират қилишидан умидвор бўлганим ҳам Унинг Ўзи", деган гапларни айтган (Шуаро 77-82).

Пайғамбаримиз Муҳаммад саллоллоҳу алайҳи васалламга эса Аллоҳ таоло кофирларга қарата "... Ундоқ эмас, Роббим билан қасамки, албатта қайта тирилтирилурсизлар, сўнгра қилган ишларингиздан хабардор қилинурсизлар. Бу иш Аллоҳ учун осондир”, деб айтишни буюради (Тағобун, 7).

Ҳулоса қилиб айтганда Қуроъни каримда биронта саҳифа йўқки бизни қиёмат куни ҳақида огоҳлантирмаса. Лекин шу билан бирга бу кун қачон бўлишини Аллоҳдан ўзга хеч ким билмайди. Аллоҳ таоло Қуроъни каримда айтади: "Сендан (қиёмат) соати қачон собит бўлиши ҳақида сўрарлар. Сен:«Унинг илми фақат Роббим ҳузуридадир. Уни фақат Ўзигина зоҳир қиладир. У осмонлару ерда оғир иш бўладир. Сизларга фақат тўсатдан келадир», деб айт. Худди сен уни билишинг керакдек, сендан сўрарлар. Сен:«Унинг илми фақат Аллоҳнинг ҳузуридадир. Лекин кўп одамлар билмаслар", деб жавоб бер" (Аъроф, 187)

Шунингдек Назият сурасида "Сендан, қиёмат қачон бўлур? деб сўрарлар. Унинг зикрини сен қандоқ билардинг. Унинг интиҳоси Роббингга хосдир", деб Аллоҳ таоло бу куннинг қачон бўлишини фақат ўзигагина хослигини таъкидлаб ўтади.

Абдуллоҳ ибн Умар р.а. ривоят қилинган ҳадисда ҳам Жаброил алайҳиссалом келиб Пайғамбаримиз с.а.в. дан қиёмат ҳақида хабар беришни сўраганида у зот с.а.в "У ҳақда сўралаётган одам сўровчидан кўра билимли эмас" деган жавобни берадилар (Имом Муслим, Имом Абу Довуд, Имом Термизий ва Имом Насаийлар ривоятлари). Яъни ушбу ҳадиси шарифдан ҳам кўриниб турибдики хатто Аллоҳнинг фаришталари ҳам бу кун қачон бўлишидан беҳабардурлар.

Аллох таоло қиёмат қачон бўлиши хақидаги илмни яширгани билан, бизга бу кун яқинлашганда содир бўладиган воқеалар яъни қиёмат аломатларини билдириб ўтган. Қиёмат аломатлари ҳақидаги маълумотлар бизга Қуръони карим ва Пайғамбаримиз ҳадисларида баён қилинган.

Ушбу мақоламиз билан биз қиёмат аломлатларига бағишланган рукнимизни бошлаймиз. Бир нечта мақолалар давомида қиёмат кунининг катта ва кичик аломатлари ҳақида сизга батафсил маълумот беришга харакат қиламиз. Мақолаларни тайёрлаш давомида бир нечта манбаълардан фойдаланамиз. Бу соҳада бир нечта китоблар ёзилган бўлиб, улар орасида саҳиҳ ҳадисларга асосланганлари ҳам заиф хадисларда келган аломатларни ўз ичига олганлари ҳам бор. Бизнинг асосий манбаъамиз Имом Анвар ал-Авлақийнинг, Юсуф Ал-Вобилнинг "Ашрат ас-Саъа" номли китоби асосида тайёрланган “Ал-Ахира” номли маърузаларидир. Сабаби бу китобда йиғилган аломатларга саҳиҳ ҳадислардан далиллар келтирилган, заиф ҳадисларда келган аломатлар эса киритилмаган. Шунингдек Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф хазратларининг “Сунний ақийдалар” китоби, Обид қорининг “Қиёмат ва унинг аломатлари” номли маърузалари ва бошқа адабиётлардан ҳам фойдаланиб борамиз.

Аллоҳ таоло бошлаган ишимизни енгил қилсин. Амийн.